Leonardo

Nie byłem zadowolony, że Raffaello dostał na mentora akurat tą kobietę. Inez czy jakoś tak. I jeszcze na dodatek siedzę w pokoju z aniołem. Chyba. Alexem czy coś. Nie cierpię takich akcji w stylu "zostańcie tu i zaprzyjaźnijcie się". Co to miało w ogóle być? A może by tak gościa... Nie. Nie będę robił kłopotów Rafiemu.

-Hej, oglądaliście pokaz fajerwerków? – zagadnął chłopak.

-Tsa. - odburknąłem.

-No i? – nie odpowiedziałem– Jak długo jesteście w szkole? –znowu potraktowałem gościa ciszą – ok, może zobaczymy co robią Inez i Raffaello? – zaproponował i po raz kolejny nie otrzymał odpowiedzi – Jak chcesz to zostań – wzruszył ramionami –Ja idę – powiedział chłopak zbierając się.

-Poczekaj – odwrócił się zaskoczony- Zostaw ich. Dadzą sobie radę.

-Yyy...- chłopak się zmieszał- Ok.

-Jesteś jej aniołem, tak?- zapytałem by się upewnić.- Siadaj.- wskazałem ręką na fotel. Chłopak usłuchał ale niechętnie.

-Tak. A ty? Jeżeli można wiedzieć.- facet był kulturalny co mnie bawiło.

-To raczej nie ważne.- ściąłem. Chłopak przyglądał się mojej broni na stoliku z dziwnym grymasem twarzy.- Coś nie tak?

-Nie.

-Coś sie wyciszyłeś. Szybko się dostosowujesz.

-Jak na razie nie ma o czym gadać. Monologu prowadzić nie zamierzam.- powiedział z uśmiechem. Nadal dziwnie zerkał na stolik.

-Co cię tak to ciekawi?

- Interesujące zdobnictwo. Mogę?- zapytał chłopak z dziwnym błyskiem w oku.

-Zgoda. - odpowiedziałem po dłuższym namyśle- Jak coś wywiniesz to obiecuję, że ci piórka powyrywam. Wszystkie.

-Spoko.- zgodził się. Odruchowo sięgnąłem po drugą broń tak żeby nie zauważył.- Skąd ją masz?

-Stare dzieje.

-Spoko.- powiedział oddając mi pistolet.-Ciekawe te zdobienia.

-Co żeś się uparł na te zdobienia?

-Tak jakoś.

-Interesujesz się bronią?

-Ha! Jeszcze się pytasz. Jak każdy facet.- powiedział promiennie.

-Ta. Jak każdy facet. Wiesz gdzie jest biblioteka?- zapytałem.

-Pewnie a co?

-Chcę się tam udać w najbliższym czasie.

Chłopak ze szczegółami streścił mi drogę do biblioteki. Ku memu zdziwieniu była dość łatwa. Gdy skończył zapytał:

-Co zamierzasz przeczytać?

-Jakiś horror a co?

-A nic. Ciekawość.

-A ty co najbardziej preferujesz?

-Oj dużo by gadać.- trafiłem na temat najwyraźniej odpowiadający mojemu rozmówcy. Zacząłem nawet z gościem gadać a nie tylko odburkiwać. -Polecam "Wiedźmina".

-Że co?- zapytałem zdziwiony.

-No "Wiedźmina" z pod ręki Sapkowskiego. Czytałeś?

-Nie za bardzo. Raczej ja w innym kierunku chyba podążam.

-Możliwe. Ale i tak polecam. Coś ich długo nie ma.

-Przyjdą.

-A jak coś się stanie?

-Że niby? Nie martw się. Masz trochę luzu.

-A ty się kiedyś zaczniesz martwić? A jak go zgubisz?

-Nie zgubię.

-Jasne.

-Jestem łowcą. Nie umknie mi.

-Strasznie pewny siebie jesteś.

-Mój fach.- walnąłem z uśmiechem.

W tym momencie do pokoju "wróciły zguby". Anioł spojrzał na mnie dziwnym wzrokiem. Raffaello pożegnał się podszedł do mnie pytając:

"Jak było? Widzę, że nerwy ci nie puściły."

-Jakoś poszło. Następnym razem ide z tobą.

"Dlaczego? Przecież nic mi nie jest."

-Spójrz która godzina.