Alexander

Po przekazaniu wiadomości Izo poszedłem do pokoju dziewczynek. Chciałem pomóc im w pakowaniu. Kiedy przyszedłem okazało się, że moja pomoc nie była im potrzebna… Przynajmniej nie w takim sensie o jakim myślałem.

- Jesteśmy już gotowe – powiedziała Maya kiedy zapytałem czemu nie przygotowują się do podróży.

- No to dobrze, a gdzie są wasze bagaże? – zapytałem z uśmiechem

- No…. Nie mamy bagaży – wyjaśniła z wahaniem Eve

- O rany…. – zawstydziłem się, że popełniłem taką gafę – Słuchajcie postaram się wam cos załatwić, dobrze? – kiwnęły głowami – Poczekajcie, zaraz wrócę

Wyszedłem z pokoju i pobiegłem do naszego mieszkania. W środku czekała już na mnie Inez

- Szukałam cię – powiedziała z wyrzutem – Musimy iść do…

- Za moment – poprosiłem, przerywając jej – Na razie musimy dać kilka rzeczy dziewczynkom na drogę. Przygotujesz coś?

- Już przygotowałam – powiedziała i wyjęła dwie walizeczki

- Jesteś niezastąpiona – powiedziałem i przytuliłem ją

- Nie przesadzaj – odpowiedziała skromnie, uśmiechając się – Chodźmy zanieść bagaże dziewczynkom – zaproponowała – Potem musimy jeszcze wpaść do Tsukihime

- Co? Nie przesłyszałem się?

- Nie, nie przesłyszałeś się – potwierdziła spokojnie

- Ale czego Tsukihime od nas chce?

- Od ciebie – poprawiła – Wiem tylko, że musi się skontaktować z jakimś archaniołem

- Archaniołem? Ale po co?

- Bo ja wiem?

- I ona myśli że ja jej to tak po prostu załatwię? – zapytałem podenerwowany – Po tym jak cię traktowała?

- Alex proszę zrób to – Inez spojrzała na mnie niemal błagalnie – Tu chodzi też o Mayę – przekonywała

- W porządku – westchnąłem – Zrobię to dla Ciebie i Mayi

- Dziękuje – przyjaciółka uśmiechnęła się promiennie

Zanieśliśmy bagaże Mayi i Eve. Były wniebowzięte jak zobaczyły co przynieśliśmy.

Po jakimś kwadransie radości i rozmów opuściliśmy pokój dziewczynek i poszliśmy do Tsukihime.