Inez

Po wyjściu Cav zapadła chwila ciszy. Przerwało ją pojawienie się chłopaków. Kiedy tylko ich zobaczyłyśmy wszystkie trzy zerwałyśmy się z krzeseł.

- Jak on się czuje? – zapytała Maya

Ani Div ani Alex nie odpowiedzieli, a miny mieli nieszczególne...

- Czy on…? – zaczęłam przerażona

- Nie – zaprzeczył szybko Alex – Ale nadal jest nieprzytomny – westchnął ciężko - Nie udało mi się go uleczyć – wyznał załamany

- Zrobiłeś co mogłeś – powiedział Div, kładąc mu rękę na ramieniu

- Może, ale to nie wystarczyło. Gdybym był silniejszy…

- Nic by to nie dało – wtrącił się Leo, wchodząc do pokoju – Ta wiedźma powiedziała, że tak będzie – wyjaśnił – Miałem nadzieję, że się myliła – szepnął

- Czy…czy możemy do niego wejść? – zapytałam

- Jasne – mruknął łowca i poprowadził nas do sypialni

Rafaell leżał na łóżku blady i nieprzytomny. Maya podbiegła do niego i wybuchnęła płaczem, wtulając się w chłopaka.

- Jjjak można mu pomóc? – zaszlochała

- Nie wiem – szepnął Alex – Ale się dowiem

Zapadła cisza. Słychać było tylko szloch Mayi i płytki oddech Rafaella. Wszyscy staliśmy przy jego łóżku w grobowej atmosferze.

W końcu postanowiłam wziąć się w garść.

- Słuchajcie – zaczęłam stanowczo - Na razie jedyne co możemy zrobić dla Rafaella to dać mu odpocząć i opiekować się nim

- Tym drugim ja się zajmę – wtrącił Leo

- Dobrze – skinęłam głową – A my już pójdziemy. Nie ma sensu tak tu stać. Nie pomożemy mu tym tylko jeszcze bardziej pogorszymy sytuacje…

- Ale ja go nie zostawię! – zawołała płaczliwie Maya

Podeszłam do małej i wzięłam ją na ręce.

- Nie martw się – szepnęłam, przytulając ją – Znajdziemy sposób żeby mu pomóc

Maya płakała, wtulona we mnie, ale nie protestowała kiedy wyniosłam ją z pokoju. Za nami wyszli Eve, Alex i Div.

- Idę do Cav – powiedział Divertente

- W porządku – zgodził się Alex – Przyjdź z nią do naszego pokoju za jakies pół godziny dobrze? Musimy pogadać

- Ok – powiedział anioł i poszedł w swoją stronę

Odprowadziliśmy dziewczynki do ich pokoju i położyliśmy je spać. Eve zasnęła niemal natychmiast, ale Maya jeszcze długo płakała wtulona we mnie. W końcu usnęła wyczerpana płaczem i przeżyciami dzisiejszego dnia. Ostrożnie położyłam ją do łóżka i razem z Alexem wyszłam z pokoju.

- Musimy isć bo Cav i Div już na nas czekają – powiedział Alex, obejmując mnie ramieniem – Musimy im powiedzieć o problemach szkoły

- Dobrze – zgodziłam się niechętnie – Ale zanim tam pójdziemy powiedz mi tylko jedno

- Co?

- Dlaczego wszystko się stało równocześnie? – zapytałam z rozpaczą – Ranny Rafaell, kłopoty w szkole…

- Tak po prostu musi być – szepnął anioł – Nic na to nie poradzisz

- Wiem, ale…

- Ale?

- Obiecuję ci, że zrobię co w mojej mocy żeby to wszystko wróciło do normy

- Wierzę, że dotrzymasz obietnicy – powiedział Alex – Ale pamiętaj, że nie jesteś sama – W tym momencie otworzył drzwi naszego pokoju gdzie czekali już Cavaliada i Div – My ci pomożemy.