Inez

Reakcja dziewczyny mnie zszokowała. Przecież ja jej proponowałam pomoc a nie… Ach nieważne, nie to nie. Trochę urażona i rozgoryczona wróciłam do pokoju.

- Możesz mi przygotować kąpiel? – poprosiłam Alexa

- Oczywiście – wyszedł na chwilę, a ja w tym czasie pobawiłam się z Nalą.

Leżąc już w wannie, delektowałam się ciszą. Odprężyłam się i udało mi się zapomnieć o tamtej dziewczynie. Niestety nie na długo.

Po wyjściu z łazienki, położyłam się na większym z łóżek i wtuliłam w poduszkę. Byłam zmęczona, ale nie udało mi się zasnąć bo znowu myślałam o białowłosej. Dlaczego się tak zachowała? Czy myślała że chce cos w zamian. Bzdura! Przecież nie dlatego to proponowałam. Nie litowałam się też ani nad nią ani nad jej partnerem. Więc dlaczego…?

- Czemu nie spisz? – zapytał Alex, przysiadając na skraju łóżka.

- Nie mogę zasnąć

- Cos się stało? – zapytał zatroskany

- Nie…. Nic

- Jasne jasne. Już ci wierzę. Przecież widzę, że cos cię dręczy – westchnęłam zrezygnowana, przed nim nic się nie ukryje.

Opowiedziałam o spotkaniu z dziewczyną. Alex wysłuchał. Kiedy skończyłam ścisnął delikatnie moją dłoń.

- Inez, nie wszyscy są tacy jak ty – powiedział z uśmiechem

- To znaczy? – nie zrozumiałam

- Nie wszyscy są tak wrażliwi i bezinteresowni – wyjaśnił – Ta dziewczyna pewnie uznała, że cos knujesz, albo masz w tym jakiś interes – zastanowił się i po chwili dodał – A nawet jeśli uwierzyła, że po prostu chcesz pomóc to musiało się jej to wydać dziwne. No w końcu jej nie znasz.

- Może masz racje – mruknęłam i uśmiechnęłam się do swojego anioła. Jego bliskość sprawiła, że przestałam się martwić. Odprężyłam się i zasnęłam.